گنجور

 
اهلی شیرازی

ای آنکه بتان را که چون سرو چمنند

خال و خط و کاکل و دو زلفت شکنند

شاید که ز دولت تو ای پنج غلام

در ملکت حسن پنج نوبت بزنند

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode