هوش مصنوعی: این شعر به دلِ غمگین و آشفته دلداری می‌دهد. شاعر از دل می‌خواهد که از غم و اندوه کم کند و بار سنگین احساس شکست را کنار بگذارد. او به دل یادآوری می‌کند که بالاتر از همه، خداوندی است که نباید او را نادیده گرفت و به پرستش بی‌مورد افکار و احساسات منفی ادامه داد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به دلِ غمگین و آشفته دلداری می‌دهد. شاعر از دل می‌خواهد که از غم و اندوه کم کند و بار سنگین احساس شکست را کنار بگذارد. او به دل یادآوری می‌کند که بالاتر از همه، خداوندی است که نباید او را نادیده گرفت و به پرستش بی‌مورد افکار و احساسات منفی ادامه داد.
هوش مصنوعی: ای دل، اندوه و ناله‌ات را کم کن و از شوق و خوش‌حالی لبریز باش؛ این بار سنگین را رها کن، زیرا دلت شکسته است.
هوش مصنوعی: آیا تو خدای خود را نمی‌شناسی؟ چرا او را نادیده می‌گیری و به چیزهای بی‌ارزش دیگر عبادت می‌کنی؟ ای دل!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا چند ز نیستی و هستی ای دل
در هر دویکی مقام ورستی ای دل
در بُعد، اگر رونده خواهی بودن
به زانکه به قُرب در باستی ای دل
دیگر ز شراب شوق مستی، ای دل
و آن توبه که داشتی شکستی، ای دل
از بادهٔ نیستی خراب افتادی
تا باد چنین باد که هستی، ای دل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.