گنجور

 
اوحدی

او ذیر و راذه دیم تارو

از بوی تو و اذصبح تارو

اندوه تو تا و دل در مه

نش هشت که دل و ماورابو

کر ژیرک عالمت بوینو

سن کژ بیو که کژه خارو

دیم تو خورو و چشم موتر

هشکش ویکروان خوزارو

تا کی و کی انتظار فردا

آروم بپرس آرو آرو

زلف تودکرد کیخ دیمت

ماریوسیا که دل نمارو

برتش دل ویست شارواهنن

فردا کرو کر که دل دل دارو

دل کت پرذر و غم و دی کرت

جاریش ببر که سخت زارو

ویدا ذکر همیشه آخر

کاری وه کر که این چه کارو