|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به زیبایی بیان میکند که اصلیترین دارایی انسان، دل و احساسات اوست. این دل به عشق و زیبایی وابسته است و یک بوسه از لبان محبوب، ارزش بیش از صد جان را دارد. در واقع، شاعر به قدرت و اهمیت عشق و ارتباطات انسانی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: ما تنها داراییمان دلی است که به عشق وابسته است و این دل هم تحت تأثیر زیبایی محبوبی است که قلبمان را به تسخیر خود درآورده است.
هوش مصنوعی: یک دل، چه ارزشی دارد وقتی که بوسهای از لبانش به اندازه صد جان میارزد، به آن خدایی که یکتاست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هم از رخ تست اگر به مه در نمکی است
مه را چه محل که روی تو خود فلکی است
تا ظن نبری که اندرین نکته شکی است
تو جان منی بدان خدایی که یکی است
در آینه خاطرت از هر که شکی است
او هم بشک است رانکه خاطر محکی است
تا شیشه دو رنگست بود آب دو رنگ
یکرنگ بر آکه دشمن و دوست یکی است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.