هوش مصنوعی: این شعر به احساس حرص و آز اشاره دارد و از آب طلب می‌کند تا از تجربیات گذشته درس بگیرد. همچنین به فردی که مانند خاک خوار و کوچک است، می‌گوید که آیا تا چه زمانی می‌خواهد در پی مقام و قدرت باشد. در نهایت به عمر اشاره می‌کند و تذکر می‌دهد که نباید آن را به باد داد و بهتر است از آن بهره بیشتری گرفت.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس حرص و آز اشاره دارد و از آب طلب می‌کند تا از تجربیات گذشته درس بگیرد. همچنین به فردی که مانند خاک خوار و کوچک است، می‌گوید که آیا تا چه زمانی می‌خواهد در پی مقام و قدرت باشد. در نهایت به عمر اشاره می‌کند و تذکر می‌دهد که نباید آن را به باد داد و بهتر است از آن بهره بیشتری گرفت.
هوش مصنوعی: از آتش طمع و خواهش‌های بی‌پایان چه زمانی می‌خواهی درس عبرت بگیری؟ ای آب، از سرنوشت کسانی که رفته‌اند بیاموز.
هوش مصنوعی: ای خوار و بی‌ارزش، مانند خاکی که زیر پا است، تا کی می‌خواهی امیر و بزرگ‌منش باشی؟ ای عمر که به هدر رفته‌ای، چرا کم‌نظیر و ناچیز می‌گویی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در بارگه جلالت ای عذر پذیر
دریاب که من آمده‌ام زار و حقیر
از تو همه رحمتست و از من تقصیر
من هیچ نیم همه تویی دستم گیر
توحید به عرف عارف صاحب سیر
تخلیص دل از توجه اوست به غیر
رمزی ز مقامات نهایات طیور
گفتم به تو گر فهم کنی منطق طیر
ای گشته بیداد و بدی کردن چیر
هرگز نشود دلت ز بیدادی سیر
دیریست که من شنیدم از اهل دلی
کز بد نرهد که ببد هست دلیر
در زندان تا کرد مرا گردون پیر
آن موی چو شیر گشت و آن رخ چو زریر
از پای درآورد مرا چرخ اثیر
ای دولت طاهر علی دستم گیر
گر عاشق دلسوخته بی تدبیر
پیغام دهد که از توام نیست گزیر
صفرا چه کنی رحم کن ای بدر منیر
پای تو گرفته است رهی دستش گیر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.