هوش مصنوعی: این شعر به موضوع حرص و طمع اشاره دارد و به انسانی که تحت تأثیر این احساس اسیر شده، می‌پردازد. شاعر به او یادآوری می‌کند که نمی‌تواند از آتش حرص فرار کند و در پایان به تضادی بین وضعیت یک درویش و یک امیر اشاره می‌کند، که هر دو به نوعی درگیر مشکلات ناشی از طمع و حرص هستند.
هوش مصنوعی: خاکت بر سر صوفی و آن کسی که برای پول خود را به ذلت می‌کشاند. ای کسی که از تو جوی آب گذر کرده، تو نه فقیر هستی و نه صاحب مقام، هر دو به یک سرنوشت دچار شده‌اند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع حرص و طمع اشاره دارد و به انسانی که تحت تأثیر این احساس اسیر شده، می‌پردازد. شاعر به او یادآوری می‌کند که نمی‌تواند از آتش حرص فرار کند و در پایان به تضادی بین وضعیت یک درویش و یک امیر اشاره می‌کند، که هر دو به نوعی درگیر مشکلات ناشی از طمع و حرص هستند.
هوش مصنوعی: ای «واحد»! از باد حرص و طمعی که به تو رسیده، رها شو. تو از آتش این حرص و طمع در امان هستی.
هوش مصنوعی: خاکت بر سر صوفی و آن کسی که برای پول خود را به ذلت می‌کشاند. ای کسی که از تو جوی آب گذر کرده، تو نه فقیر هستی و نه صاحب مقام، هر دو به یک سرنوشت دچار شده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در بارگه جلالت ای عذر پذیر
دریاب که من آمده‌ام زار و حقیر
از تو همه رحمتست و از من تقصیر
من هیچ نیم همه تویی دستم گیر
توحید به عرف عارف صاحب سیر
تخلیص دل از توجه اوست به غیر
رمزی ز مقامات نهایات طیور
گفتم به تو گر فهم کنی منطق طیر
ای گشته بیداد و بدی کردن چیر
هرگز نشود دلت ز بیدادی سیر
دیریست که من شنیدم از اهل دلی
کز بد نرهد که ببد هست دلیر
در زندان تا کرد مرا گردون پیر
آن موی چو شیر گشت و آن رخ چو زریر
از پای درآورد مرا چرخ اثیر
ای دولت طاهر علی دستم گیر
گر عاشق دلسوخته بی تدبیر
پیغام دهد که از توام نیست گزیر
صفرا چه کنی رحم کن ای بدر منیر
پای تو گرفته است رهی دستش گیر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.