اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
»
شمارهٔ ۴۸
آن را که دل از راهِ صفا پر نور است
از طبع و هوا و خشم و خشیت دور است
وَر از سبکی کند کسی بی ادبی
او نیز در آن بی ادبی معذور است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی که دل صاف و آرامی دارد، از ویژگیهایی چون خشم و کینه به دور است. همچنین اگر کسی بر اثر سبکی و بیادبی رفتار کند، در واقع نمیتوان او را سرزنش کرد، زیرا ممکن است تحت تاثیر شرایط قرار گرفته باشد.
هوش مصنوعی: کسی که دلش پاک و روشن است، از ویژگیهای منفی مثل خشم و ترس دوری میکند و به طبع و رفتارهای نیکو متمایل است.
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر بیحرمتی و سبکی دیگران در برخورد دچار لغزش شود، میتوان او را در این اشتباه بخشید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.