اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
»
شمارهٔ ۲۸
درویشان را کم آمدن افزونی است
با ناموزون بساختن موزونی است
دریا صفت آی تا مکدّر نشوی
دون القلتینی همه جای دونی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به این نکته اشاره می‌کند که درویشان (عاشقان حقیقت) کم می‌آیند، در حالی که برای برقراری تعادل در جامعه نیاز به وجود آنها احساس می‌شود. همچنین به اهمیت داشتن صفات خوب و پاک می‌پردازد و اشاره می‌کند که فرد باید مانند دریا باشد و در برابر ناخالصی‌ها مقاوم بماند. در نهایت، به این نکته می‌پردازد که در هر جا که بی‌خود و ناپاکی وجود داشته باشد، آثار منفی آن نیز مشهود خواهد بود.
هوش مصنوعی: درویشان با افزایش جمعیت مواجه شده‌اند و از این رو باید تلاش کنند تا با چالش‌های جدیدی که به وجود آمده، سازگاری پیدا کنند و نظم و هماهنگی را در شرایط نامناسب ایجاد کنند.
هوش مصنوعی: آنگونه همچون دریا باش که هیچ نوسان و آشفته‌گی‌ای تو را تحت‌الشعاع قرار ندهد، زیرا در همه جا نشانه‌های سخیف و پست وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.