اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
»
شمارهٔ ۱۳
ابناء زمانه سخت نامعلومند
از عیش حقیقتی از آن محرومند
بوی گل دل جمله جهان بگرفت است
افسوس که این مدّعیان مزکومند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که انسان‌های زمانه‌اش در درک حقیقت و لذت‌های واقعی ناتوانند و از نعمت‌های آن محروم هستند. همچنین اشاره می‌کند که زیبایی‌ها و طراوت‌های جهان به همه رسیده، ولی افسوس که کسانی که خود را مدعی می‌دانند، از این حقیقت دورند و در اشتباهند.
هوش مصنوعی: فرزندان زمانه به شدت ناشناخته‌اند و از لذت‌های واقعی زندگی بی‌بهره‌اند.
هوش مصنوعی: بوی گل دل همه‌ی جهان را پر کرده است، اما افسوس که این مدعیان از درک این زیبایی باز مانده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.