اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۱۳

ابناء زمانه سخت نامعلومند

از عیش حقیقتی از آن محرومند

بوی گل دل جمله جهان بگرفت است

افسوس که این مدّعیان مزکومند