اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۲۴۷
گر ماه شوی به جز محاقی نبود
ور زهره شوی جز احتراقی نبود
این صحبتها که در جهان می بینی
چون در نگری به جز فراقی نبود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این نکته اشاره دارد که اگر به مقام و زیبایی‌هایی مانند ماه و زهره دست یابی، همچنان دچار سایه و سوختگی خواهی بود. در نهایت، تمام صحبتها و ارتباطاتی که در این جهان وجود دارد، در واقع به جدایی و فراق می‌انجامد. به عبارتی، هر زیبایی و موفقیتی، با خود درد و دوری نیز به همراه دارد.
هوش مصنوعی: اگر به زیبایی و درخشانی ماه تبدیل شوی، فقط به حالت محاق (کاهش نور) درخواهی آمد، و اگر به زیبایی و جاذبه زهره (Venus) تبدیل شوی، هیچ نتیجه‌ای جز سوزش و احتراق نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: این حرف‌هایی که در دنیا می‌شنوی، وقتی خوب دقت کنی، جز جدایی و فاصله چیزی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.