اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۲۱۶
از صورت اگر چه طبع سرکش نشود
آن خود نبود که دل مشوّش نشود
سلطان و گدا و نیک و بد را دیدم
کس نیست که از صورت خوش خوش نشود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به بررسی تأثیر زیبایی ظاهری می‌پردازد و می‌گوید حتی اگر روح و ذات آدمیان به طبع خود ناآرام باشد، باز هم زیبایی صورت می‌تواند دل‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. او به این نکته اشاره می‌کند که همه افراد، اعم از ثروتمند و فقیر، خوب و بد، از زیبایی و جذابیت ظاهری لذت می‌برند و نمی‌توانند نسبت به آن بی‌توجه باشند.
هوش مصنوعی: اگرچه ظاهر انسان ممکن است در برابر طبع سرکش بی‌اثر باشد، ولی این بدان معنا نیست که دل آرامش پیدا کند.
هوش مصنوعی: در این دنیا، چه غنی و چه فقیر، چه انسانی نیکو و چه بد، همه به زیبایی و جذابیت ظاهری علاقه‌مند هستند و هیچ‌کس نیست که از زیبایی خوشش نیاید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.