اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۱۹
چون یک نفس از وجود خود برگذرم
خود را به دمی هزار منزل بُبَرم
پس باز به یک نظر که با خود نگرم
یک ساعته راه را به سالی سپَرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به قدرت و سرعت حرکت روح اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که با رها کردن نفس خود می‌تواند به سرعت و در یک لحظه، هزاران مکان را ببیند و تجربه کند. همچنین، وقتی به خود نگاه می‌کند، می‌تواند در یک ساعت، مسیری را بپیماید که در حالت عادی، سال‌ها طول می‌کشد. در واقع، او به معنای عمیق و سریع سفر روحی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: وقتی که از وجود خودم بگذرم و به یک نفس فراتر بروم، می‌توانم در یک لحظه به هزاران مقصد برسم.
هوش مصنوعی: اگر به یک نگاه به درون خودم بنگرم، می‌توانم در یک ساعت مسیری را طی کنم که در حالت عادی سال‌ها زمان می‌برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نی یاد کند یار ز رنج سفرم
نی نامه نویسد و نه پرسد خبرم
گر دارد ازین هزار باره بترم
هرگز گله دوست به دشمن نبرم
امروز همه روز به پیش نظرم
او بود از آن خراب و زیر و زبرم
از غایت حاضری چنین مهجورم
وز قوت آن بیخبری بیخبرم
صد تیغ جفا زدی و راندی ز درم
وانگه گله می کنی که رفتی ز برم
با این همه خاک باد بر فرق سرم
گر عهد و وفای تو به پایان نبرم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.