اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۱۰۰
تا دل زعلایق جهان حُر نشود
هرگز شبه وجود ما دُر نشود
پر می نشود کاسهٔ سرها زهوس
هر کاسه که سرنگون بود پر نشود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این نکته اشاره دارد که تا علاقهمندیها و آرزوهای دنیوی انسان تغییر نکند، هویت واقعی او نیز فریبنده و ناقص خواهد بود. همچنین بیان میکند که عقل و اندیشه انسانی نمیتواند به طور کامل پر شود، مگر اینکه از وسوسهها و اشتباهات دوری کند. به عبارت دیگر، انسان برای دستیابی به شناخت واقعی و حقیقت باید از وابستگیهای مادی خود رها شود.
هوش مصنوعی: برای آنکه دل از دلبستگیهای دنیاست آزاد و رها شود، هرگز نمیتوانیم به حقیقت وجود خود برسیم.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسانها به راحتی تحت تاثیر هوسها و خواستههای خود قرار میگیرند و اگر کسی ذهنش پر از افکار منفی و نادرست باشد، نمیتواند از آن وضعیت نجات یابد. به عبارتی، اگر کسی از نظر روحی یا تفکر در وضعیت نامناسبی باشد، هیچ چیز نمیتواند او را پر کند یا بهبود بخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا مرد به تیغ عشق بی سر نشود
اندر ره عشق و عاشقی بر نشود
هر یار طلب کنی و هم سر خواهی
آری خواهی ولی میسر نشود
زن، زن ز وفا شود ز زیور نشود
سر، سر ز وفا شود ز افسر نشود
بیگوهر گوهری ز گوهر نشود
سگ را سگی از قلاده کمتر نشود
تا دل ز علایق جهان حُرّ نشود
هرگز صدف وجود پُر دُر نشود
پر می نشود کاسهٔ سرها از عقل
هر کاسه که سر نگون بود، پر نشود
کاری فلکا از تو میسر نشود
وز سفلگی تو کس توانگر نشود
یک گرسنه از تو خشک نانی نخورد
وز تو لب هیچ تشنه ای تر نشود
تا در ره عشق پای از سر نشود
ایمان با کفر ما برابر نشود
تا آینه از آه منور نشود
بر روی کسی گشاده این در نشود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.