ای دل سررشتهٔ اَمَل کوته کن
خود را زبد و نیک جهان آگه کن
اول قدمی به صدق اندر ره نه
وانگاه حدیث رهروان کوته کن
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای دل سررشتهٔ اَمَل کوته کن
خود را زبد و نیک جهان آگه کن
اول قدمی به صدق اندر ره نه
وانگاه حدیث رهروان کوته کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر به دل گفته شده است که امیدهای بی‌پایه را کنار بگذارد و خود را از دنیا و رخدادهای نیک آن آگاه کند. در ابتدا باید در مسیر صدق و راستی گام بردارد و سپس باید از داستان‌های راهروان و سفرهای آنها بکاهد.
هوش مصنوعی: ای دل، امید و آرزوهای بی‌پایان را کنار بگذار و خود را از خوب و بد دنیا رها کن و به حقیقت‌های عمیق‌تری آگاه شو.
هوش مصنوعی: ابتدا باید با صداقت و راست‌گویی قدم برداری، سپس می‌توانی داستان‌ها و تجربیات دیگران را به اختصار بیان کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معنی طلبی، بساط صورت ته کن
بگذار حزین فسانه، ساز ره کن
در مجلس حال، قال را ره نبود
دل می خواهی زبان خود کوته کن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.