اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة
»
الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
»
شمارهٔ ۱۹
این راز درونی مشمر کاری خرد
کاین جای نه صاف می گذارند و نه دُرد
دنیاداری و آخرت خواهی برد
آن به باشد چو آخرت خواهی مرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این نکته اشاره دارد که در دنیای مادی، نباید فقط به امور دنیوی توجه کرد؛ چرا که دنیا پر از مشکلات و ناپایداریهاست. راه درست این است که توجه به آخرت و امور معنوی داشته باشیم. در نهایت، اگر به دنبال زندگی بهتر و معنویتر باشیم، شامل آسایش و رضایت در دنیا نیز خواهیم بود.
هوش مصنوعی: این راز درونی را پنهان نگهدار، زیرا که در این مکان نه جایی برای شفافیت وجود دارد و نه پذیرش نیکی.
هوش مصنوعی: اگر کسی به دنیا و مادیات دل بستگی داشته باشد و همزمان به فکر آخرت خود نباشد، در واقع با این تفکر به خود آسیب میزند. بهترین حالت این است که فرد در زندگی دنیوی تلاش کند، اما با نیت و هدفی الهی و معنوی به دنبال سعادت آخرت باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای صافی دعوی ترا معنی دُرْد
فردا به قیامت این عمل خواهی بُرد
شرمت بادا اگر چنین خواهی زیست
ننگت بادا اگر چنان خواهی مُرد
دل برد و مرا نیز به مردم نشمرد
گفتار چه سودست چو ورغ آب ببرد
رو گرد سراپرده اسرار مگرد
کوشش چه کنی که نیستی مرد نبرد
مردی باید زهر دو عالم شده فرد
کو جرعه درد دوستان داند خورد
گویند به هر درد بود صابر مرد
تا کی خورم اندوه و غم و حسرت و درد
تا کی ز فراق دوست فریاد کنم
در فرقت دوست صبر نتوانم کرد
گر من روزی ز خدمتت گشتم فرد
صد راه دلم از تو پشیمانی خورد
جانا به یکی گناه از بنده مگرد
من آدمیام گنه نخست آدم کرد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.