اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة
»
الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
»
شمارهٔ ۱۸
غوّاصان را اگرچه بیمی نبود
در هر صدفی دُرّ یتیمی نبود
در عمر به نادر آنچنانی افتد
وآن دولت هر سیه گلیمی نبود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف غواصانی می‌پردازد که در دریا با وجود خطرات، به دنبال مرواریدها و زیبایی‌ها هستند. او اشاره می‌کند که در هر صدفی، مانند زندگی، نمی‌توان به راحتی به زیبایی‌ها دست یافت و این خوشبختی‌ها نادر و خاص هستند. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که چنین خوشبختی و زیبایی قابل دستیابی نیست.
هوش مصنوعی: غواصان در زیر دریا اگرچه از خطر نترسند، اما در هر صدفی گوهری از دست رفته یافت نمی‌شود.
هوش مصنوعی: در زندگی انسان، موقعیت‌ها و فرصت‌های نادری پیش می‌آید که هر کسی نمی‌تواند از آن بهره‌مند شود و این خوشبختی برای هر فردی فراهم نمی‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.