هر کاو زخری سبزک آید خورشش
بر مرگ مفاجا بود آخر کنشش
آن کس که همی می هلد و سبزه خورد
بر گردن من خون چنان کس بکشش
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
هر کاو زخری سبزک آید خورشش
بر مرگ مفاجا بود آخر کنشش
آن کس که همی می هلد و سبزه خورد
بر گردن من خون چنان کس بکشش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به توصیف افرادی می‌پردازند که به ظاهر با طبیعت و سبزینگی ارتباط دارند، اما در باطن می‌توانند خطرناک و مهلک باشند. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که حتی افرادی که به نظر بی‌ضرر و خوشحال می‌آیند، در شرایط خاص می‌توانند به مرگ ناگهانی و مصیبت منجر شوند. در نهایت، شاعر نشان می‌دهد که فریب ظواهر می‌تواند عواقب وخیمی داشته باشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در زندگی خود با مشکلات و دشواری‌ها روبرو می‌شود، باید بداند که این وقایع می‌توانند به صورت ناگهانی او را غافلگیر کنند و پایان معینی را رقم بزنند. پس بهترین کار این است که در مواجهه با این چالش‌ها، هوشیار و آماده باشد.
هوش مصنوعی: کسی که در حالی که مشغول هله هوله و خوردن سبزه است، به من آسیبی برساند، همان فرد را باید به شدت از بین ببرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.