اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۷
در دایرهٔ وجود موجود تویی
مقصود نگویمت که معبود تویی
گر در غزلی نامِ خط و زلف برم
می‌دان که بهانه است، مقصود تویی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روح ملکی ساجد و مسجود توئی
نفس فلکی عابد و و معبود توئی
در راه هوای تو بسر سیر کنان
ذرّات جهان قاصد و مقصود توئی
هستی بتو قائم است و موجود توئی
در کعبه و در بتکده معبود توئی
گر قصد حرم کنند و گر سجده بت
معبود همه توئی و مقصود توئی
قاصد تو ومقصد تو و مقصود تویی
شاهد تو و مشهد تو مشهود تویی
بردیدهٔ دل نیست کسی جز تو عیان
عابد تو و معبد تو و معبود تویی
ای جعبه مرا گوهر مقصود توئی
اسباب زیان و مایه سود توئی
هر منتظرالوکاله را ای صندوق
تا رأی میان تست معبود توئی
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.