فارغیم ای عاملان حشر زاحسان شما

کشت و کار ما نمی گنجد بمیزان شما

نیست غم زآلودگی ای سالکان راه عشق

دست کوثر می فشاند گرد ایوان شما

آفتاب ما طلوع از مشرق یثرب نمود

فارغیم ای مصریان از ماه کنعان شما

رفته رفته کار خود می ساختم ناپایدار

گر بگشتی دستگیرم فیض احسان شما

شب گذشت و جام می لب تر نکردی زاهدا

مجلس رندان ندارد طاقت شان شما

دست عدل ای سینه ریشان گر ببخشد مرهمی

طاق کسری میکند چاک گریبان شما

عرض مال ای منعمان بر می کشان بی حرمتیست

خرج یک بزم شراب ماست سامان شما

از تبسم بر سر خوبان چرا منت نهند

این ملاحت با نمک هست از نمکدان شما

سوخت عرفی از حجاب ناکسان کوی عشق

شرم حرمت بر نتابد روی مهران شما