امشب که بسر شراب داری

مشکن دل ما که تاب داری

تقصیر نکرده در هلاکم

با غمزه چرا عتاب داری

آشوب قیامتش غباریست

این فتنه که در رکاب داری

در دعوی فتنه گاه مستی

صد عربده با شراب داری

گرلذت ناوک تو این است

وز خون ملک ثواب داری

داری بدلم نگاه گرمی

گویا هوس کباب داری

در سینه گرم هرکه بینم

آتشکده خراب داری

عرفی دل خود بباد دادی

گر غم طلبد جواب داری