لطیفه ای زسر صدق گویمت «عرفی»
بسنج اگر بدو نیک متاع میدانی
بعلم تجربه با آنکه ذره ذره خویش
ز آفتاب عدم در سماع میدانی
بکبریای تو نازم که ملک هستی را
میانه خود و ایزد مشاع میدانی
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
لطیفه ای زسر صدق گویمت «عرفی»
بسنج اگر بدو نیک متاع میدانی
بعلم تجربه با آنکه ذره ذره خویش
ز آفتاب عدم در سماع میدانی
بکبریای تو نازم که ملک هستی را
میانه خود و ایزد مشاع میدانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و ارزشمندی آگاهی و تجربه انسان اشاره میکند. او میگوید که با علم و تجربه، انسان میتواند خود را از تاریکی عدم به روشنی و شناخت برساند. همچنین، او به بزرگی و عظمت خداوند در مقایسه با آفریدهها اشاره میکند و میگوید که انسان در میانه این دو جایگاه، میتواند ارزشمند و مهم باشد.
هوش مصنوعی: با صداقت و دوستی چیزی به تو میگویم، ای عرفی، اگر قدر کالاهای خوب را میدانی، آن را بسنج و ارزشش را درک کن.
هوش مصنوعی: با علم و تجربه، با اینکه خودت را به طور تدریجی از وجود پرتو آفتاب عدم دور میکنی، در حال تجربهای هستی.
هوش مصنوعی: به عظمت و بزرگواری تو افتخار میکنم که جهان را در کنار خود و خداوند مشترک میدانی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.