ای وفا پیشه یار هم مشرب
که بعرفی دعا فرستادی
نه دعای تهی که در جیبش
گوهر مدعا فرستادی
عندلیب مونث گلریز
از بهشت عطا فرستادی
ز آنچه گویم بسوزد از من لب
تا بگویم سزا فرستادی
پاس این شیوه دار تا گویم
چه بدست صبا فرستادی
من گل تازه تحفه کردم و تو
محمل گل مرا فرستادی
لطف کردی ولی منه منت
مه گرفتی سها فرستادی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره ی دوستی و محبت عمیق است که شاعر به یار خود دارد. او با بیان استعاره‌هایی زیبا، از هدیه‌هایی که یار برایش فرستاده صحبت می‌کند و اشاره می‌کند که این هدایا فراتر از معمولی هستند و نشان‌دهنده‌ی عشق و وفاداری یار است. شاعر بر این باور است که این محبت‌ها او را می‌سوزانند و او را تحت تاثیر قرار می‌دهند. در نهایت، شاعر از یار می‌خواهد که به این شیوه‌ی محبت ادامه دهد و نشان می‌دهد که این محبت‌ها برایش چقدر ارزشمند است.
هوش مصنوعی: ای دوست وفادار، همانند کسی که در آداب دوستی آشناست، تو هم دعا فرستادی.
هوش مصنوعی: تو به کسی دعا کردی که دعایش بی‌منافع است و در جیبش چیزی با ارزش ندارند.
هوش مصنوعی: ای بلبل نر، گل‌های زیبا از بهشت عطا فرستاده‌ای.
هوش مصنوعی: به خاطر آنچه که می‌گویم، از کلامم آزرده می‌شوم تا اینکه بگویم که سزاوار فرستاده‌ای.
هوش مصنوعی: این شیوه را نگه‌دار تا بگویم چه چیز زیبا از سوی صبا برایم فرستادی.
هوش مصنوعی: من گل تازه‌ای را به تو هدیه کردم، و تو آن را در ظرفی زیبا برای من فرستادی.
هوش مصنوعی: تو به من خوبی کردی، اما من همچنان بدهکارم. زیبایی تو را فرستادی و من در احساساتم غرق شدم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای جهان داوری که دوران را
عهد نامهٔ بقا فرستادی
وی کیان گوهری که کیوان را
مدد از کبریا فرستادی
عزم را چند روزه ره به کمین
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.