هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها به زیبایی و عشق می‌پردازد و از دل‌تنگی‌اش می‌گوید. او به دنبال نشانه‌ای از دوستش است و احساس می‌کند که عشقش او را بی‌خود کرده است. شاعر از معشوق می‌خواهد که به معبد عشق بیاید و به طواف عشق بپردازد و در عین حال، از نمود زیبایی‌های خود سخن می‌گوید. او همچنین به سرگردانی دیگران در زندگی و دوراندیشی آنها اشاره می‌کند و می‌گوید که خودش فریب این عقل را نخورده است.
هوش مصنوعی: چشمان دوست مانند تیغی تیز است که دل مرا به شدت می‌آزارد و می‌چرخاند، بی‌آنکه خودم بخواهم، و این درد و شعف را در برابری با زیبایی‌اش تحمل می‌کنم.
هوش مصنوعی: همه به فکر آینده و عواقب کارهایشان هستند و به همین خاطر دچار سردرگمی شده‌اند، اما من فریب این نگرانی‌ها را نخورده‌ام و از عقل و دوراندیشی دور هستم.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها به زیبایی و عشق می‌پردازد و از دل‌تنگی‌اش می‌گوید. او به دنبال نشانه‌ای از دوستش است و احساس می‌کند که عشقش او را بی‌خود کرده است. شاعر از معشوق می‌خواهد که به معبد عشق بیاید و به طواف عشق بپردازد و در عین حال، از نمود زیبایی‌های خود سخن می‌گوید. او همچنین به سرگردانی دیگران در زندگی و دوراندیشی آنها اشاره می‌کند و می‌گوید که خودش فریب این عقل را نخورده است.
هوش مصنوعی: چشمان دوست مانند تیغی تیز است که دل مرا به شدت می‌آزارد و می‌چرخاند، بی‌آنکه خودم بخواهم، و این درد و شعف را در برابری با زیبایی‌اش تحمل می‌کنم.
هوش مصنوعی: اگر تو نیز از محبوبی به سوی بتکده بیایی و دور کعبه بچرخی، من نیز پرده را کنار می‌زنم و زیبایی ذات خود را به تو نشان می‌دهم.
هوش مصنوعی: همه به فکر آینده و عواقب کارهایشان هستند و به همین خاطر دچار سردرگمی شده‌اند، اما من فریب این نگرانی‌ها را نخورده‌ام و از عقل و دوراندیشی دور هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
رهی سوار و جوان و توانگر از ره دور
به خدمت آمد، نیکو سگال و نیک اندیش
پسند باشد مر خواجه را پس از ده سال
که: باز گردد پیر و پیاده و درویش؟
رهی سوار و جوان و توانگر از ره دور
بخدمت آمد نیکو سگال و نیک اندیش
پسند باشد مر خواجه را پس از ده سال
که باز گردد پیر و پیاده و درویش
چو بینی آن خر بدبخت را ملامت نیست
که بر سکیزد چون من فرو سپوزم بیش
چنان بدانم من جای غلغلیجگهش
کجا بمالش اول فتد بخنده خریش
نزار و تافته گشتم بسان ساروی تو
مکن بترس ز ایزد ز عاقبت بندیش
چو مته تو شدم در غم تو سرگردان
بسان چوب تو از اسکنه شدم دلریش
همیشه هجران جویی بسان اره خود
[...]
شهاب دین موید که بر سپهر هنر
بنور خاطری از آفتاب و از مه بیش
بآفتاب و به مه آن کند طبیعت تو
که آفتاب بخوامیش و ماهتاب بخویش
عطارد از تو برد بر فلک بغیرت و رشک
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.