گنجور

 
نورعلیشاه

چشمه حیوان و کوثر جرعه از جام ماست

مستی کون مکان از باده گلفام ماست

زهر قهر ار میکنی در جام ما بر جای شهد

خوشتر از شهد و شکر زهر توان در کام ماست

جمله ذرات جهان آئینه حسن تواند

تا طلوع آفتاب طلعتت از بام ماست

ازمکان ما اگر پرسی درآدر لامکان

ورنشان میجوئی از ما بی نشانی نام ماست

تا نگردد رام مرغ دل بدام دیگران

خال مطرب دانه است و زلف ساقی دام ماست

نخل طوبی در بهشت و سرو رعنا در ارم

منفعل از قامت آنسرو سیم اندام ماست

هر سحر پیک خیال ما رسد تا سوی عرش

دردرون پرده با نور علی پیغام ماست