دلا از نظم گوهر بار حافظ
شود هر دم عیان اسرار حافظ
مرا هر صفحه از دیوان نظمش
بود آئینه دیدار حافظ
بشیراز آی و بر خاکش نظر کن
به بینی تا عیان انوار حافظ
بود مهر جهان افروز گردون
فروغی از مه رخسار حافظ
کند اندر معانی دفتری چند
بیان هر فردی از اشعار حافظ
بهوشم آورد اشعار سعدی
ولی مستم کند اشعار حافظ
بجز نور علی در مخزن دل
که را مخزون بود اسرار حافظ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل حافظ درباره عظمت و رازهای شعر اوست. او به زیبایی نظم و معنای اشعارش اشاره می‌کند و آنها را همچون آینه‌ای می‌داند که حقیقت و اسرار را نمایان می‌کند. به شیراز دعوت می‌کند تا نور و جلوه حافظ را در خاکش مشاهده کنند. حافظ را به عنوان منبع نوری می‌داند که در آسمان وجود دارد و اشعارش عمق و معانی زیادی دارند. در نهایت، او تأکید می‌کند که اشعار سعدی او را به فکر واداشته، اما اشعار حافظ او را مست می‌کند. حافظ اسرار و رازهایی را در دل دارد که فقط برای او مشخص است.
هوش مصنوعی: ای دل! از آثاری که حافظ دارد، هر لحظه می‌توانی رازهای او را بیشتر و روشن‌تر بشناسی.
هوش مصنوعی: هر صفحه از شعرهای من، مانند آینه‌ای است که تصویر حافظ را برایم به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: به شیراز برو و به خاک آنجا نگاه کن تا روشنایی اشعار حافظ را ببینی.
هوش مصنوعی: در این دنیا، نور و روشنی از چهره زیبای حافظ به وجود آمده است و او همچون ماه درخشان در آسمان است.
هوش مصنوعی: در مجموعه‌ای از معانی، تفاسیر و توضیحات مختلف درباره اشعار حافظ وجود دارد که هر کدام به تفسیر و تحلیل اشعار او می‌پردازند.
هوش مصنوعی: اشعار سعدی مرا هوشیار و بافکر می‌کند، اما اشعار حافظ مرا در حالت مستی و شوق غرق می‌کند.
هوش مصنوعی: به جز نور علی که در دل من است، هیچ کس دیگری را نمی‌توانم پیدا کنم که رازهای حافظ را در خود نگهداری کرده باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.