بسکه بجان باشدم از غم جانانه سوز
ز آه دلم می جهد بارقه خانه سوز
سوزد اگر عالمی آه شرربار من
کی فتد از شورشم در دل جانانه سوز
بس بدل و دیده ام جلوه کند برق غم
اشگ روانم شده آتش کاشانه سوز
باز ز مینای ناز ساقی محفل گداز
ریخت به پیمانه ام باده پیمانه سوز
اهل حرم را زند آتش حسرت بجان
گر بفروزد رخی آن بت بتخانه سوز
زیندل سوزان که شد با غم تو آشنا
شعله کشد تا بکی آتش بیگانه سوز
نور علی آنکه هست شمع محبت فروز
کیست که جوید خبر از دل پروانه سوز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره غم و آتش عشق است. شاعر از درد دل و سوختن ناشی از فراق می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه آتش این غم در دلش شعله‌ور است. او به تاثیر عشق و زیبایی معشوق اشاره می‌کند و به حسی از حسرت و اشتیاق پرداخته است. در نهایت، شاعر به تمرکز بر عشق و جستجوی نشانه‌های محبت اشاره می‌کند و از وجود نورانی معشوق سخن می‌گوید که همچون شمعی در دل پروانه می‌سوزد.
هوش مصنوعی: به خاطر عشق و غم جانانه‌ام، به شدت به حالت عاطفی و دردی گرفتار شدم، که آه دل من مانند جرقه‌ای می‌جوشد و همه چیز را می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: اگر جهانی بسوزد، آیا آتش عشق من در دل محبوبم خاموش می‌شود؟
هوش مصنوعی: من بارها شاهد جلوه‌های غمگین بوده‌ام که مانند برقی دلم را می‌سوزاند و اشک‌هایم به آتش سوزان خانه‌ام تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: دوباره از مینا (ظرف زیبای) ناز ساقی که در محفل می‌ریزد، به پیمانه‌ام شراب سوزان ریخت.
هوش مصنوعی: آتش حسرت اهل حرم را در خود می‌سوزاند، اگر فقط بتوانند چهره زیبای آن معشوق را ببینند.
هوش مصنوعی: در آتش سوزانی که بخاطر غم تو به وجود آمده، شعله‌ای بر می‌خیزد تا کی این آتش بیگانه را بسوزاند.
هوش مصنوعی: نور علی که همان شمع محبت است، درخشان و روشن است. آیا کسی هست که جستجو کند و از دل پروانه‌ای که به خاطر عشق می‌سوزد، خبری به دست آورد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.