آنکه رفت از برم گر آید باز
جان رفته بتن درآید باز
صبح عیش از افق بتابد نور
ظلمت شام غم سرآید باز
باده پیما شود لب ساقی
کام مستی ز می برآید باز
مست و هشیار را برقص آرد
مطرب از نغمه ئی سراید باز
بی بران را زبرگ بی برگی
نخله کام پر برآید باز
سازد از بند هجر آزادم
سرو قدش چو دربرآید باز
همچو نور علی بروب از غیر
خانه دل که دلبر آید باز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احوالات عاشقانه و امید به بازگشت معشوق اشاره دارد. شاعر از رفتن معشوق سخن می‌گوید و انتظار دارد که او دوباره به سویش بازگردد. با آمدن معشوق، تمامی غم‌ها و تاریکی‌ها از بین می‌رود و زندگی دوباره جوانه می‌زند. اشعار به تصویر کشیدن شادی‌ها و نشانه‌های زندگی نو با آمدن معشوق پرداخته و بیانگر آزادی و رهایی از درد دوری است. در مجموع، این شعر نشان‌دهنده امید و عشق ماندگار است و به زیبایی احساسات عاطفی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: اگر کسی که از کنار من رفته، دوباره به من برگردد، جان از دست رفته‌ام دوباره به وجودم باز خواهد گشت.
هوش مصنوعی: صبح که فرا می‌رسد، نور آن از افق می‌تابد و تاریکی غم‌انگیز شب به پایان می‌رسد.
هوش مصنوعی: میگذراند و از شراب لذت می‌برد، اما طعم مستی دوباره از دل می‌خیزد.
هوش مصنوعی: موسیقی‌دان با نغمه‌ای که می‌خواند، هم مست‌ها را به رقص در می‌آورد و هم هشیارها را.
هوش مصنوعی: افرادی که هیچ شاخ و برگی ندارند، مانند درختی بی‌برگ هستند که نمی‌توانند ثمر دهند.
هوش مصنوعی: وقتی که او دوباره به سمت من بیاید، مانند درختی بلند و زیبا، من از غم جدایی آزاد می‌شوم.
هوش مصنوعی: همچون نور، از دل بیگانگان دور شو، تا محبوب دوباره به سراغت بیاید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.