بر در دیرآن بت عیار
بسته از زلف برمیان زنار
میزند دمبدم ببام جهان
کوس لله واحد القهار
در پس پرده های منصوری
خود اناالحق نوازد اندر تار
خود سر خود ببازد اندر ره
خود سر سروران شود سردار
خود شود نائی و دمد درنی
لیس فی الدار غیره دیار
خود شود گنج نامه لاهوت
خود شود نقد مخزن اسرار
خود بنور علی عیان گردد
تا نماید بهر کسی دیدار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به وصف وجود خداوند و حقیقت الهی می‌پردازد. شاعر با تصاویری رمزآلود، از کشف حقیقت از پس پرده‌ها و ابعاد مختلف وجود الهی سخن می‌گوید. او به وحدت و یگانگی خداوند اشاره دارد و از نوری که در وجودش نهفته است، سخن می‌گوید. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که همه چیز در عالم به خداوند بازمی‌گردد و هیچ چیز جز او وجود ندارد؛ او خودش نمایانگر رازها و اسرار است و در هر کس که به دقت ببیند، جلوه‌ای از حقیقت را نمایان می‌سازد.
هوش مصنوعی: در درب معبد، معشوق زیبا با گیسوانش به دور کمرش حلقه‌ای زده است.
هوش مصنوعی: هر لحظه در بام جهان صدای یکتایی خداوند قهار را به گوش می‌رسد.
هوش مصنوعی: در پشت پرده‌های وجود، حقیقتی عمیق و معنوی نهفته است که می‌تواند دل را نوازش دهد و به شناخت راستین برساند.
هوش مصنوعی: اگر کسی بدون توجه به راه و روش‌های صحیح حرکت کند و فقط به فکر خودش باشد، در نهایت از مسیرش منحرف می‌شود و به جای اینکه بر دیگری تسلط یابد، خود دچار مشکلات و سردرگمی می‌شود.
هوش مصنوعی: هر چیزی که بخواهد، به خودی خود تغییر می‌کند و نیازی به موجود دیگری در خانه نیست؛ تنها خود اوست که در اینجا حضور دارد و محیط را شکل می‌دهد.
هوش مصنوعی: هر فرد می‌تواند به عمق ذات خود پی ببرد و رازهای نهفته‌اش را کشف کند. این فرآیند افراد را به گنجینه‌ای از دانایی و معرفت تبدیل می‌کند.
هوش مصنوعی: نور علی به وضوح دیده می‌شود تا برای هر کسی شگفتی و دیداری از آن فراهم شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر رُخَش زلف عاشق است چو من
لاجرم همچو منش نیست قرار
من و زلفین او نگونساریم
او چرا بر گل است و من بر خار؟
همچو چشمم توانگر است لبم
[...]
زان مرکّب که کالبد از نور
لیکن او را روان و جان ازنار
زان ستاره که مغربش دهنست
مشرق او را همیشه بر رخسار
بارگی خواست شاد بهر شکار
بر نشست و بشد بدیدن شار
ای دل نا شکیب مژده بیار
کامد آن شمسه بتان تتار
آمد آن سرو جلوه کرده به ناز
آمد آن گلبن خمیده ز بار
آمد آن بلبل چمیده به باغ
[...]
هست ایام عید و فصل بهار
جشن جمشید و گردش گلزار
ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.