می گر چه که طبع تلخ، شورانگیز ست
موتی است حقیقت که حیات آمیزست
کندست ازو فهم فرو بسته دهان
با عقلش از آن همیشه دندان تیزست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
می گر چه که طبع تلخ، شورانگیز ست
موتی است حقیقت که حیات آمیزست
کندست ازو فهم فرو بسته دهان
با عقلش از آن همیشه دندان تیزست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به این موضوع اشاره دارد که گرچه بعضی حقیقت‌ها تلخ و دشوارند، اما آنها حیات‌بخش و ارزشمندند. این حقیقت‌ها ممکن است برای فهمیدن سخت باشند، اما عقل انسان همیشه آماده است تا به آنها پی ببرد.
هوش مصنوعی: گرچه طبع این می تلخ است و ممکن است احساس تلخی ایجاد کند، اما در واقع این نوشیدنی گرانبها حاوی حقیقتی است که زندگی‌بخش است.
هوش مصنوعی: کسی که درک و فهمش کم است، دهانش بسته است، اما با عقل و درایتش همیشه آماده است تا پاسخ دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با رای تو صبح ملک بی‌گه خیزست
با عزم تو آب تیغ فتح آمیزست
چون خواجه توان گفت کسی را که به حکم
جمشید نشان و کیقباد انگیزست
نقش رخ خوب تو خیال انگیزست
وان غمزه سرمست تو بس خونریزست
زلفت چو بنفشه است و بر روی چمن
از باد بهار بین که عنبر بیزست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.