این دم همه کس را نبود تا که زند
در عشق منادی تولا که زند؟
ما هیچ به خود نه‌ایم و با او همه‌ایم
آری لِمَنِ المُلک به جز ما که زند؟
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
این دم همه کس را نبود تا که زند
در عشق منادی تولا که زند؟
ما هیچ به خود نه‌ایم و با او همه‌ایم
آری لِمَنِ المُلک به جز ما که زند؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تلاشی برای شناخت عشق و الوهیت اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که عشق واقعی تنها در وجود خداوند متجلی است و انسان‌ها در حقیقت هیچ چیز از خود ندارند. همه چیز به خداوند باز می‌گردد و تنها اوست که می‌تواند در دل‌ها ایجاد عشق کند. در این تصویر، انحصار عشق و قدرت تنها به خداوند نسبت داده می‌شود و مقام و ملکیت تنها به او تعلق دارد.
هوش مصنوعی: این لحظه هیچ کس نیست که صدای عشق مرا بشنود و به انکار نپردازد. پس چه کسی می‌تواند در این عشق به من پاسخ دهد؟
هوش مصنوعی: ما در واقع هیچ وجودی نداریم و تنها با او (خدا) کاملاً یکی هستیم. پس از کجا می‌توانیم به جز ما به کسی دیگر اشاره کنیم که بر دارایی و سلطنت حکومت می‌کند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.