گر همه عالم به بد گفتن زبان در من کشند
من چه غم دارم اگر با من خوش‌اند ار ناخوش‌اند
خودپرستان می‌رمند از ما که ما مَی می‌خوریم
ز آدمیّت‌شان نصیبی نیست یا مستوحش‌اند
این همه شوریدگی و مستی و دیوانگی
جرعۀ جامی است کز مبدایِ فطرت می‌چشند
اهل کثرت غافل‌اند از خلد و غافل از بهشت
وز حسد فی‌الجمله باری در میان‌ِ آتش‌اند
در میانه هیچ‌نه خود را همه پنداشتند
حسرتا غبنا که این مشتی گدا سلطان‌وش‌اند
تا کدامین قوم را بینند در توحید محو
آن گروه‌اند از همه عالم که در غلّ و غش‌اند
گفته‌اند این کز پریشانی چه غم مجموع را
پای‌مالان را چه نقصان گر بر ایشان بر کشند
زهره را باری بر انجام‌دوست می‌دارم دگر
هیچ دیگر نیست با سیّارم ار هفت ار شش‌اند
خوب‌رویان را برای عاشقان آورده‌اند
دل به ایشان می‌دهم الحق که زیبا و کش‌اند
گیسوان‌شان بین که پنداری کمند رستم‌اند
ابروان‌شان بین که پنداری کمانِ آرشند
من نمی‌دانم نزاری را چه سودا در سرست
این همی‌دانم که مستان محقّق بی‌هُش‌اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر نگرش شاعر نسبت به دنیا و روابط انسانی است. شاعر از بی‌توجهی و نادانی انسان‌ها نسبت به حقیقت و معنای زندگی شکایت می‌کند. او به زیبایی و دیوانگی عشق اشاره کرده و می‌گوید که برخی افراد به جای درک عمیق از وجود، در دنیای مادی و حسادت غرق شده‌اند. برداشت شاعر این است که انسان‌های واقعی، که در عشق و توحید غرق‌اند، در میان این شلوغی و حواس‌پرتی‌ها به دنبال حقیقت هستند. او همچنین به زیبایی‌های ظاهری و جذابیت‌هایی که می‌تواند فریبنده باشد، اشاره می‌کند و به اهمیت عشق و حال در زندگی توجه می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر همه‌ی مردم درباره‌ی من بد صحبت کنند، من نگران نیستم. چون اگر چه برخی از آنها از من راضی نیستند، ولی خوشنودان هم وجود دارند که با من هستند.
هوش مصنوعی: خودپرستان از ما دوری می‌کنند زیرا ما شراب می‌نوشیم و از انسانیت آنها بهره‌ای نمی‌برند یا از ما وحشت دارند.
هوش مصنوعی: این همه هیجان و شیدایی و دیوانگی به خاطر یک جرعه از جامی است که از سرچشمه‌ی طبیعت می‌نوشند.
هوش مصنوعی: افراد پرمشغله و زیاد درگیر دنیا، از نعمت‌های بهشتی و خوشی‌های آن غافلند و به دلیل حسد و کینه توزی، نهایتاً در عذاب و آتش گرفتار می‌شوند.
هوش مصنوعی: در میان مردم، هیچ‌کس خود را از دیگران کمتر نمی‌دانست. افسوس که این گروه، فقط یک مشت فقیرند که خود را به جای پادشاهان می‌بینند.
هوش مصنوعی: کدام گروه از مردم می‌توانند در مقام توحید، به درجه‌ای از عشق و خلوص برسند که از بین همه‌ی عالم، تنها آنهایی را ببینند که در حال فریب و نیرنگ هستند.
هوش مصنوعی: گفته‌اند که از بی‌نظمی و آشفتگی چه غمی وجود دارد. اگر بر افرادی که ضعیف و افتاده‌اند، تأثیر منفی بگذارند، آنها چه چیزی را از دست خواهند داد؟
هوش مصنوعی: من تنها به عشق انجام‌دوست اهمیت می‌دهم و چیز دیگری برایم مهم نیست، هر چند که دیگران به تعداد مختلفی باشند.
هوش مصنوعی: زیبایی‌های این دنیا برای عاشقان به وجود آمده است و من دل و احساس خود را به آنها می‌سپارم، واقعاً که آنها زیبا و دلربا هستند.
هوش مصنوعی: موهای آنها را ببین که گویی کمند رستم است و ابروهایشان را ببین که گویی کمان آرش است.
هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه افکاری در سر نزار وجود دارد، اما می‌دانم که انسان‌های مست و خوشحال به واقعیت‌ها توجهی ندارند و از خود بی‌خبرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بسکه از گرم اختلاطی گلرخان آتش وشند
عاشقان تا دیده اند این قوم را در آتشند
خسروان ملک خوبی را همه چیزی خوشست
اینقدر باشد که گاهی با فقیران ناخوشند
ایکه رشک آید ترا بر عیش مستان وصال
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.