وداع کردم و رفتم به صد پریشانی
ز دوستان و وداع آه ازین پشیمانی
فراقِ هم‌نفس الحق عظیم دشوارست
وداع جان نکند هیچ تن به آسانی
اگرچه جان پرِ جان است و دل برابر دل
به حکمِ جاذبه‌ی اتصال روحانی
ولی چو میلِ محبت به یکدگر دارند
همی کنند تقاضا نفوس انسانی
نصیبه‌ای‌ست ز بدو وصول هر کس را
به حدِّ مرتبه‌ی خود ز حظِّ جسمانی
اگر مطالبه‌ای می‌کند ملامت نیست
نه کشتنی‌ست بدین امتحان نه زندانی
عذابِ روزِ قیامت شب مفارقتِ است
چه دیگرست همین رستخیز طوفانی
ز دست ما چو زمام مراد بیرون شد
به سر بریم به دشواری و به آسانی
اگر زمین و زمان بر هم افکند زلزال
تغیّری نپذیرد محبتِ جانی
صبا بگوی به آرامِ جان من که مکن
خلافِ عهدِ نزاری دگر تو می‌دانی
رکاب‌وار کند پای مالِ ایّامم
اگر عنان عنایت ز ما بگردانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از وداع و جدایی با دوستان به شدت ناراحت و پشیمان است. او فراق را بسیار دشوار می‌داند و می‌گوید که حتی اگر دل‌ها به هم نزدیک باشند، جدایی به سختی تحمل می‌شود. میل محبت بین انسان‌ها باعث می‌شود که آنها به یکدیگر نزدیک شوند. شاعر اشاره می‌کند که هر کس در زندگی نصیب خاص خود را دارد و این بدان معنا نیست که اگر کسی تقاضای وصال کند، گناهی کرده است. او عذاب جدایی را برابر با عذاب روز قیامت می‌داند و به ضرورت محبت واقعی در دل‌ها اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر از نسیم به آرامش و وفای عهدش تقاضا می‌کند و نگران از دست دادن ارتباطاتش است.
هوش مصنوعی: با ناراحتی و غصه از دوستانم خداحافظی کردم و رفتم و اکنون از این پشیمانی آه می‌کشم.
هوش مصنوعی: جدایی از کسی که هم‌نفس و هم‌دل بوده، بسیار سخت و مشکل است و هیچ‌کس به راحتی نمی‌تواند از جان خود جدا شود.
هوش مصنوعی: اگرچه روح و جان هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و دل‌ها به هم نزدیک‌اند، اما به خاطر نیرویی معنوی که آنها را به هم متصل می‌کند، این ارتباط عمیق‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: اما هنگامی که افراد تمایل به محبت به یکدیگر دارند، همواره از هم درخواست و تقاضا می‌کنند.
هوش مصنوعی: هر کس بر اساس توانایی و क्षمتی که دارد، از نعمت‌های جسمانی بهره‌مند می‌شود و این بهره‌مندی به سرنوشت هر فرد بستگی دارد.
هوش مصنوعی: هر گونه خواسته‌ای که مطرح می‌شود، جای سرزنش ندارد. این موضوع نه باعث مرگ کسی می‌شود و نه باعث زندانی شدن او می‌گردد.
هوش مصنوعی: عذاب روز قیامت همانند شب جدایی و فراغت است، زیرا این روز نیز خود نوعی آشفتگی و طوفان به همراه دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که کنترل خواسته‌ها و آرزوهایمان را از دست می‌دهیم، زندگی‌مان را با سختی و آسانی طی می‌کنیم.
هوش مصنوعی: محبت واقعی هرگز تحت تأثیر تغییرات و چالش‌های دنیا قرار نمی‌گیرد و همواره ثابت و پایدار می‌ماند، حتی اگر تمام دنیا دچار بی‌ثباتی شود.
هوش مصنوعی: باد صبا به جان آرام من بگو که دیگر بر خلاف پیمان نزاری نرود. تو خود می‌دانی.
هوش مصنوعی: اگر تو عنایت و توجه خود را از من برداشت کنی، روزها و زمان‌ها مثل اسبی سرکش، مرا به این سو و آن سو خواهند کشید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مرا ز منصب تحقیق انبیاست نصیب
چه آب جویم از جوی خشک یونانی؟
برای پرورش جسم جان چه رنجه کنم؟
که: حیف باشد روح القدس به سگبانی
به حسن صوت چو بلبل مقید نظمم
[...]
مرا ز منصب تحقیق انبیاست نصیب
چه آب جویم از جوی خشک یونانی
برای پرورش جسم، جان چه رنجه کنم
که حیف باشد روح القدس به سگبانی
به حُسن صوت چو بلبل مقید نظمم
[...]
مخوان فسانهٔ افراسیابِ تورانی
مگوی قصهٔ اسفندیارِ ایرانی
سخن ز خسرو و سلطانِ هفت کشور گوی
که خَتْم گشت بدو خسروی و سلطانی
معزِّ دینِ خدای و خدایگانِ جهان
[...]
در آمد از غم تو ، ای بخوبی ارزانی
بکار من چو سر زلف تو پریشانی
کنم بطبع فدای تو دیده و دل و جان
که تو عزیزتر از دیده و دل و جانی
بنفشه زلفی و گل خدی و چه می گویم؟
[...]
به هرزه بر سر دنیا مشو به نادانی
که چون توئی بچنین کار نیست ارزانی
چو عمر ضایع کردی بر آن پشیمان باش
اگرچه سود ندارد کنون پشیمانی
غم جهانی بر جان خویشتن چه نهی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.