خوشا آبِ انگور در آبگینه
چو سیمابِ لرزان درونِ قنینه
حریفِ موافق ندیمِ موفق
بت مهربان بی‌رقیب به کینه
من و جام می هر کسی را غذایی
ضرورت بود نقل و می مرغ و چینه
من و لاپه ای بر کف و کنج گلخن
من و رقعه بر جامه بر کفش پینه
قبای مرصع کلاه مغرّق
ازین‌ها نباشد مرا در خزینه
نباشد زرم لیک در خاک پنهان
رقیبان بسیار دارم دفینه
دگر مردمان را متاعی و مالی
مرا گنج حکمت بود در سفینه
به جز زرّ رخ‌ساره و اشکِ سیمین
نه سیمینه باشد مرا نی زرینه
حریف موافق رقیبِ منافق
چنان دوست دارم ولیکن چنین نه
الهی امید از تو دارد نزاری
چو خواهی برون بردنش زین گلینه
ازو یک نفس بر امیدِ ترحم
ز تو یک نظر در دمِ واپسینه
تو دانی و دانم که ضایع نمانم
ازین گنج پوشیده در کنج سینه
محق حق گزاری کند مستحق را
ولای تو در سینه دارم رهینه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و دل‌انگیزی آب انگور و جام می اشاره دارد و احساس شادی و سرور ناشی از آن را توصیف می‌کند. شاعر از دوستی و همراهی با دوستان خوب خود صحبت می‌کند و در عین حال به نازک‌خیالی و مشکلاتی که دارد، اعتراف می‌کند. او به جای مال و ثروت مادی، به دانش و حکمت ارزش می‌دهد و آنها را گنجی گرانبها می‌داند. در ادامه، شاعر امید و درخواست برای رحمت از خداوند را بیان می‌کند و بر این باور است که این گنج نهفته در قلبش همیشه ارزشمند خواهد بود. در نهایت، او تصدیق می‌کند که حق بر اساس شایستگی و استحقاق پرداخت می‌شود و به وفاداری و عشق به حقیقت اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: آب انگور در شیشه به زیبایی و درخشندگی جیوه‌ای که درون ظرفی می‌لرزد، شبیه است.
هوش مصنوعی: دوست صمیمی‌ام در رقابت با دیگران بی‌نظیر و مهربان است و هیچ‌کس نمی‌تواند با او به کینه و دشمنی برآید.
هوش مصنوعی: من و جام شراب، هر کسی برای خود نیاز به غذایی دارد، مثل مرغ و چینه که به غذایی نیاز دارند.
هوش مصنوعی: من در گوشه گلخن نشسته‌ام و به خودم مشغول هستم، در حالی که لباس من پاره و کفش‌هایم وصله‌دار شده‌اند.
هوش مصنوعی: لباس‌های زینتی و کلاه‌های جالب از این نوع برای من در انبار وجود ندارد.
هوش مصنوعی: اگرچه ثروتی ندارم، اما در دل زمین ذخایر و گنج‌های زیادی دارم که رقیبان بسیاری به دنبال آن هستند.
هوش مصنوعی: دیگران برای خود دارای اموالی و کالاهایی هستند، اما من در دل خود گنجی را از حکمت دارم که مانند یک کشتی ارزشمند است.
هوش مصنوعی: به جز زیبایی و جذابیت ظاهری و اشک‌های نقره‌ای، هیچ چیز دیگری برایم ارزشمند نیست. نه زیبایی برایم اهمیت دارد و نه ثروت.
هوش مصنوعی: من رقیب های دروغین را که به ظاهر دوست جلوه می‌کنند، خیلی دوست دارم، اما واقعاً اینگونه نیست.
هوش مصنوعی: خدایا، نزاری به تو امید دارد و اگر بخواهی، می‌توانی او را از این وضعیت سخت نجات دهی.
هوش مصنوعی: از او یک نفس به امید رحمتی، و از تو یک نگاه در لحظه آخر.
هوش مصنوعی: تو می‌دانی و من هم می‌دانم که از این گنجینه پنهان در دل من بی‌نصیب نخواهم ماند.
هوش مصنوعی: مستحق به حق خود دست می‌یابد و من در دل خود محبت و ولایت تو را جا داده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.