|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر زندگی و جان وجود دارد، پس شکل‌های ظاهری و جسمی ما بی‌معنا و باطل هستند. او به خواب‌هایی که می‌بیند توجه می‌کند و از خود می‌پرسد که چه کسی می‌تواند این اشکال را نگه دارد. پاسخ این است که ما از طریق عادت‌ها به خیالات مرده عادت کرده‌ایم. وقتی فکر و توجه ما به خواب عادات جاری گردد، آن وقت جان‌ها نمایان می‌شوند. در واقع، شاعر به عمق وجود و حقیقت زندگی فراتر از ظاهر مادی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اگر جان وجود دارد، پس چرا نقش بدن‌ها بی‌ارزش است؟
هوش مصنوعی: وقتی به خواب می‌روم و این تصاویر را می‌بینم، سوالی برایم پیش می‌آید: چه کسی نگهدار این تصاویر است؟
هوش مصنوعی: او به او پاسخ داد که به خاطر عادت طولانی‌اش، حتی با وجود شواهد زیادی، هنوز هم باور ندارد.
هوش مصنوعی: زمانی که ذهن به خواب رود و فکر به حالت خریدار درآید، در این حالت عادت می‌کند و روح‌ها نمایان می‌شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.