دگر باره شهِ بیداربختش
سؤالی زیرکانه کرد سختش
که گر جان را جهان چون کالبد خوَرد
چرا با ما کند در خواب ناوَرد؟
و گر جان ماند و از قالب جدا شد
بگو تا جان چندین کس کجا شد؟
جوابش داد کاین محکم سؤالست
ولی جان بی جسد دیدن محالست
نه از جان بی جسد پرسید شاید
نه بی‌پرگار جنبش دید شاید
چو از پرگارِ تن بیکار گردد
فلک را جنبش پرگار گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به پرسش‌های عمیق درباره وجود و رابطه جان و بدن می‌پردازد. او از شه می‌خواهد که درباره این موضوعات بیندیشد و سوالاتی را درباره‌ی وضعیت جان پس از مرگ و عدم وجود جسم مطرح می‌کند. شه از او می‌پرسد اگر جان مستقل از بدن است، پس چرا در خواب و حالت بی‌خبری با ما همراه نیست. پاسخ شاعر این است که جان بدون جسم قابل دیدن نیست و این پرسش‌ها نشان‌دهنده‌ی همبستگی عمیق بین جان و جسم است. او همچنین به حرکت و تأثیر بدن بر جهان اشاره می‌کند و می‌گوید که وقتی جسم بی‌حرکت شود، جهان هم تحت تأثیر حرکت آن قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: شاه عاقل و هوشمند بار دیگر سوالی زیرکانه از او پرسید.
هوش مصنوعی: اگر جهان جان را مانند یک بدن ببلعد، پس چرا در خواب با ما این گونه رفتار می‌کند؟
هوش مصنوعی: اگر جان از بدن خارج شود و جدا گردد، بگو بفرما که جان چندین انسان دیگر کجا می‌رود؟
هوش مصنوعی: او پاسخ داد که این سؤال قوی و دشواری است، اما دیدن روح بدون وجود جسم غیرممکن است.
هوش مصنوعی: سوال نکن که آیا جان می‌تواند بدون بدن وجود داشته باشد یا اینکه آیا حرکتی بدون ابزار میسر است.
هوش مصنوعی: وقتی که انسان به آسایش و بی‌تحرکی برسد، زندگی و دنیا نیز حرکت و جنبش خود را از دست می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.