محفل عشقش چو می‌آراستند
اول از بیگانگان پیراستند
ساقی آنگه باده در گردش فکند
باده‌ها در سینه‌ها آتش فکند
بادهٔ شوق انجمن‌افروز شد
آتش می باز عالم‌سوز شد
دست جذبه دامن جان‌ها گرفت
اشک حیرت راه دامان‌ها گرفت
آسمان‌ها و زمین‌ها سرخوشند
کز حریفان همان بزم خوشند
از یکی جرعه زمین سرمست شد
هم ز پا افتاد و هم از دست شد
مست افتاده‌ست از خود بی‌خبر
نی شناسد سر ز پا نی پا ز سر
طاقت چرخ از زمین چون بیش بود
در بساط قرب هم زان پیش بود
دورها خورده‌ست و اکنون سرخوش است
از پی دور دگر در گردش است
شخص انسان کز همه کامل‌تر است
ذات او را لطف حق شامل‌تر است
جرعه‌ها نوشیده و پیمانه‌ها
جرعه نه پیمانه نه خمخانه‌ها
نشئهٔ می کرده نه در وی به روز
آگهی او را نه از مستی هنوز
جنبش گردون و آرام زمین
گشته در شخص وجود او ضمین
گر بجنبد عرش فرش راه اوست
از حد امکان برون خرگاه اوست
ور گراید سوی تمکین رای خود
کوه کی جنباندش از جای خود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف اجتماع عشق و حالاتی که در آن به وجود می‌آید می‌پردازد. محفل عشق با زیبایی و صفای خاصی آراسته شده و در آن باده‌ای ریخته می‌شود که آتش شوق و عشق در دل‌ها برمی‌افروزد. در این حال، حاضران از خود بی‌خبر و مست می‌شوند، به گونه‌ای که زمین و آسمان نیز شاد و سرمست هستند. این مستی و شوق تنها به جسم محدود نمی‌شود بلکه به روح نیز نفوذ می‌کند. شخصیت انسان در این شعر به عنوان کامل‌ترین موجود در نظر گرفته می‌شود و لطف الهی شامل حال اوست. در نهایت، حرکت گردون و آرامش زمین در وجود او تجلی می‌یابد و می‌گوید که حتی کوه‌ها نیز نمی‌توانند او را از جای خود حرکت دهند.
هوش مصنوعی: مکان عشق او را که می‌آراستند، ابتدا از حضور بیگانگان پاک کردند.
هوش مصنوعی: ای ساقی، زمانی که مشروب را در جام می‌ریزی، این نوشیدنی‌ها آتش عشق و شور را در دل‌ها شعله‌ور می‌سازند.
هوش مصنوعی: شراب عشق مانند آتش در جمع فروزان شد و این می‌تواند باعث شعله‌ور شدن چنان احساسی در جهان گردد که همه جا را در می‌گیرد.
هوش مصنوعی: دست جاذبه‌ای روح‌ها را به خود جذب کرد و اشک‌های تعجب راه دامن‌ها را گرفت.
هوش مصنوعی: آسمان‌ها و زمین‌ها شادمان هستند زیرا از همراهان و دوستانشان در آن جشن و مهمانی خوشحالند.
هوش مصنوعی: شخصی با نوشیدن تنها یک جرعه از زمین، عاشق و سرمست شد، طوری که هم از پا افتاد و هم از دست رفت.
هوش مصنوعی: مستی باعث شده که فرد به کلی از خود بی‌خبر باشد؛ او نه می‌داند کجاست و نه درکی از حالتی که در آن قرار دارد. به عبارت دیگر، او به قدری در غفلت و بی‌خبری است که نمی‌تواند تشخیص دهد کدام قسمت از بدنش در کجاست.
هوش مصنوعی: اگر قدرت و توانایی چرخش فلک بر زمین بیشتر باشد، در عرصه قرب (نزدیکی به حقیقت یا خدا) هم پیش از این وجود داشته است.
هوش مصنوعی: زمان زیادی گذشته و حالا او خوشحال است که به دنبال دور جدیدی می‌گردد.
هوش مصنوعی: انسان به عنوان موجودی کامل در نظر گرفته می‌شود و این به دلیل رحمت و محبت خداوند است که بر او سایه افکنده است.
هوش مصنوعی: در اینجا به نوشیدن های مکرر اشاره شده است، که نه تنها به مقدار نوشیدنی (پیمانه و جرعه) بلکه به مکان‌هایی که در آنها نوشیده می‌شود (خمخانه) نیز پرداخته شده است. این بیان نشان‌دهنده‌ی تجربه و حالتی از فانتزی و دلخوشی است که فرد در عالم خمخانه و نوشیدنی‌های روح‌انگیز دارد.
هوش مصنوعی: در حال حاضر او هنوز مستی را تجربه نکرده است و به روزهایی که می‌تواند از آن لذت ببرد، دست نیافته است.
هوش مصنوعی: حرکت جهان و سکون زمین در وجود او محصور شده است.
هوش مصنوعی: اگر عرش حرکت کند، فرش زیر پای اوست و جایگاه او از محدودیت‌های ممکن فراتر است.
هوش مصنوعی: اگر کسی به سر تسلیم فرود آید، آیا کوه را می‌توان از جایش حرکت داد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.