حرف آخر قافیه

شماره ۱ - خون تو در گردن ماست: دوش میگفت کسی گفت فلان خواجه مرا - که فلان از پی جاه و خطر و مسکن ماست

شماره ۲: بحریست بی کنار دل از عشق و هر زمان - از وی روان زدیده گهر بر کنار ماست

شماره ۳: بردیم بکوی تو پناه از ستم چرخ - دیدیم که از چرخ ستمکارتری هست

شماره ۴: ای که گفتی وادی عشقش به سر پیموده‌ام - هرکه از پا سر شناسد زین رهش رفتار نیست

شماره ۵: پاداش تلخها که از آن لب شنیده ام - جز بوسه ای بر آن دهن نوشخند نیست

شماره ۶: گفتم چو دیده دید چسان منع دل کنم - گفتا که منع دیده ز دیدار بایدت

شماره ۷: طبیب از درد می‌پرسد من از درمان درد اما - نه من آگاه از دردم نه او آگه ز درمان است

شماره ۸: تاجان دهم زرشک بمن سر گران شدی - با غیر مهربانیت ای شوخ بس نبود

شماره ۹: در هر دو جهان جز در میخانه ندیدیم - جایی که در آنجا نفسی شاد توان بود

شماره ۱۰: زهی رفیع جنابی که درگه عالیت - سپهر را به بسیط زمین تشکل کرد

شماره ۱۱: چاره بیداد خوبان یک تغافل بیش نیست - کار از بی‌طاقتی در عشق مشکل کرده‌اند

شماره ۱۲: در وصلم و به هجر برم رشک غیر را - از نامه‌ای چو می‌شنوم یاد می‌کند

شماره ۱۳: درون خانه جز بیرون در نیست - اگر بستند در یا در شکستند

شماره ۱۴: عمری دوای در دل خویش جستمی - غافل از اینکه درد مرا خود طبیب بود

شماره ۱۵: میگفت بقاصد این جواب است - مکتوب مرا چو پاره میکرد

شماره ۱۶: از بیم او نگه نکنی سوی من خوش آن - کز شرم من نگاه نکردی بسوی غیر

شماره ۱۷: اگرچه مردنم از رشک دشمن آسان شد - ولی جداییم از دوست مشکل است هنوز

شماره ۱۸: ندانی بر چه می‌نوشم ندانی از چه می‌پوشم - همی‌بینی به کف جامی و در بر جامه‌ای دارم

شماره ۱۹: حسرت شودم فزون چه حاصل - گیرم برخش نظاره کردم

شماره ۲۰: گوش بر حلقه ی زهاد ندارم تا هست - حلقه ی بندگی پیر مغان در گوشم

شماره ۲۱: گرفتم اینکه بدان لب نباشدم سخنی - تو خود نپرسی جانم به لب رسید از چه

شماره ۲۲: اگرچه در به رویم از ستم ای پاسبان بستی - به این شادم که راه غیر هم زان آستان بستی

شماره ۲۳ - برخاستی و کناره کردی: پای دل خسته بستی آنگاه - سر رشته ی عهد پاره کردی

شماره ۲۴: با تو هوس گلزار حیف است که در آن رخسار - با شمع شبستان به نه با گل بستانی

شماره ۲۵: باشد بدل شکایت اگر از غمی ترا - باهیچکس مباد حکایت از آن کنی