جان به لب از شوق و می آرند پیغامم دروغ
دوست دور و نامه می سازند بر نامم دروغ
راهب بتخانه را عز کرامت کی دهند
هست کشفم مکر و استدراج و الهامم دروغ
بسته طامات رعنایان ره گردیده ام
چون روم دنبال حق افکنده در دامم دروغ
محو نیرنگ مجازم ذوقم از تحقیق نیست
راست چون گویم که شیرینست در کامم دروغ
رو به سوی قبله دارم دل به سوی سومنات
در نهان کفرم یقین در ظاهر اسلامم دروغ
رام از افسانه و افسون هرکس می شوم
گر خوشم آید سخن اندازد از بامم دروغ
چهره رنگین کرده عکس ساغر و پیمانه ام
پرتو مهر شفق افکنده بر شامم دروغ
همچو طفل بی پدر می گریم از حرمان بخت
می دهد مادر نوید نقل و بادامم دروغ
چون سپندم بر سر آتش «نظیری » بی قرار
گر کسی در عشق گوید هست آرامم دروغ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره تجربه‌های روحی و درونی شاعر است که احساساتی همچون عشق، شوق و ناامیدی را به تصویر می‌کشد. شاعر از دروغ‌ها و فریب‌هایی سخن می‌گوید که در زندگی‌اش وجود دارد. وی به تضاد میان ظاهر و باطن اشاره دارد و بیان می‌کند که در حالی که در ظاهر به سمت الله و ایمان پیش می‌رود، در درون شک و تردید دارد. همچنین، او به حسرت و حس失ن در زندگی‌اش نیز اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که حتی در لحظات شاد، آن شادی تنها ظاهری از حقیقتی دروغین است. به طور کلی، این شعر انتقاد به ریاکاری و نفاق در زندگی است و تأکید بر جستجوی حقیقت دارد.
هوش مصنوعی: در حالتی از شوق و عشق، جانم به لب رسیده است. کسانی که پیغامم را به او می‌رسانند، در حقیقت دروغ می‌گویند و نامه‌هایی برای من می‌نویسند که به اسم دوست عزیزم هستند، اما در واقع نیز دروغ است.
هوش مصنوعی: راهبی که در معبد بت پرستی حضور دارد، چگونه می‌توان او را به مقام شرافت و تعظیم برساند؟ زیرا من از حقیقت و واقعیت تنها مکر و فریب را شناخته‌ام و الهاماتی که به دست می‌آورم، در واقع دروغین هستند.
هوش مصنوعی: من به خاطر زیبایی‌های زندگی و جذابیت‌های آن دچار بهت و حیرت شده‌ام و در پی حقیقت، در دام دروغ‌ها گرفتار آمده‌ام.
هوش مصنوعی: من تحت تأثیر ترفندهای فریب و فکرم به واقعیت پیوند دارد، اما وقتی می‌گویم که طعمش شیرین است، در واقع دروغ می‌گویم.
هوش مصنوعی: من به سمت قبله نماز می‌خوانم، اما در دل به معبد سومنات تعلق دارم. در باطن، به کفر اعتقاد دارم ولی در ظاهر مسلمان و مومن نشان می‌دهم.
هوش مصنوعی: من تحت تاثیر داستان‌ها و جادوها قرار می‌گیرم و اگر کسی بتواند به طرز دلچسبی با من سخن بگوید، شاید از او بی‌خبر بمانم و دروغ‌هایش را بپذیرم.
هوش مصنوعی: چهره‌ام را به رنگ‌های زیبا آذین کرده و تصویر جام و شیشه‌ام، نور مهر صبح را بر شبم انداخته، اما این حقیقت نیست.
هوش مصنوعی: مانند کودکی یتیم، از نداشتن شانس و بخت خود می‌گریم. مادر به من وعده‌ی خوشی و نعمت می‌دهد، اما در واقع این وعده‌ها حقیقت ندارند.
هوش مصنوعی: من مانند خاکستر در آتش بی‌قرار هستم، اگر کسی بگوید در عشق آرام هستم، به او دروغ می‌گویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.