ندیدم در وطن روی نشاط آخر سفر کردم

بحمدالله دری جستم چو خود را دربدر کردم

غبار کعبۀ مقصود تا کحل البصر کردم

سراسر روی جانان بود بر هر سونظر کردم

زاکسیر غمی شد زرد رخسارم بحمدالله

که تعمیر خرابیهای خود با خشت زر کردم

دم مار است با زلف سیاه ایدل مکن بازی

علی الله اختیار خویش داری من خبر کردم

ز چشم خویشتن رشگ آیدم بر دیدن رویت

ز غیرت در نگاه اولین خونش هدر کردم