گنجور

 
نیر تبریزی

شمیم نافه میدهد نسیم جویبارها

گذشته آهوی ختن مگر ز کوهسارها

شنیده بوی فرودین مگر ز باد عنبرین

بلب گرفته ساتکین ز لاله جو کنارها

اگر نه نرگس چمن کشیده بادۀ کهن

چرا خزد بخویشتن چو کهنه میگسارها

پیام وصل گل مگر شنیده بلبل سحر

که کرده باز ناله سر بدور شاخسارها