گنجور

 
نیر تبریزی

ای برازنده به بالای تو تشریف خدائی

به چه نامیت بخوانم نه خدائی نه جدائی

توئی آن جوهر لاهوت که از قدس تجرد

بی‌همه جائی و با این همه اندر همه جائی

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode