بخش ۴۱ - در ختم کتاب
شکر لله کاین شکسته خامه ام
سر ببرد این چامۀ غمنامه ام
چشم آندارم که فرزند رسول
برنهد این چامه را خط قبول
حق پذیرفتن از شبان مهمانیش
شیر پیش آوردن از نادانیش
من شبان موسیم و بنچامه شیر
جای عفو است ایشه پوزش پذیر
دست من گیر ای شه آزاده ام
که من از مادر حسینی زاده ام
گر کبایر ور صغایر کرده ام
بر مگیر از روی عصیان پرده ام
تو سلیمانی من آن مرغ نحول
از من این پای ملخ میکن قبول
رحم کن ای خواجه بر بی زادیم
نامۀ من کن خط آزادیم
بارالها ای کریم ذوالمنن
مگسل از دامان این شه دست من
بسکه دلسوز آمد این نظم زده
آمد از هاتف بنام آتشکده
شکر کاین منظومۀ مشگین ختام
در هزار و سیصد و نه شد تمام
🖰 با دو بار کلیک روی واژهها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها میتوانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
🖐 شمارهگذاری ابیات | وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی) | ارسال به فیسبوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
🎜 معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است ...
📷 پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی، 📖 راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاشیهها
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...