حرف آخر قافیه

شماره ۱: ای نفحه روحپرور باد صبا

شماره ۲: ای وعده بسی داده و ناکرده وفا

شماره ۳: ای عارف سر من عرف در اسما

شماره ۴: ساقی برو و مده شرابم امشب

شماره ۵: در عین علی سر الهی پیداست

شماره ۶: بینی تو هیات الف دارد راست

شماره ۷: دینم (به) محمد و علی هست درست

شماره ۸: اسرار خدا به نزد آدم حرف است

شماره ۹: فرقان رخت که فرق فرقان بشکست

شماره ۱۰: بیخ شجر قدس مرا در جان است

شماره ۱۱: آن نقطه که نکته ای در او پنهان است

شماره ۱۲: من مظهر نطق و نطق حق ذات من است

شماره ۱۳: طوف سر کوی یار طاعات من است

شماره ۱۴: آنم که خدای محض در پشت من است

شماره ۱۵: آنم که جهان چو حلقه در مشت من است

شماره ۱۶: ذرات جهان روشن از انوار من است

شماره ۱۷: آیینه جم عبارت از روی من است

شماره ۱۸: الله ز حال بندگان آگاه است

شماره ۱۹: هر وصف که در شان کلام الله است

شماره ۲۰: در قاعده شریعت آگاه نبی است

شماره ۲۱: خاصیت آن که در کلام ازلی است

شماره ۲۲: در دایره وجود موجود علی است

شماره ۲۳: موصوف صفات قل هو الله علی است

شماره ۲۴: در مملکت فضل خدا، شاه ولی است

شماره ۲۵: آن علم که از ذات خدا منفک نیست

شماره ۲۶: دانستن ذات واجب امکان تو نیست

شماره ۲۷: تا می نشنوی ز خویشتن واحد و فرد

شماره ۲۸: چون هستی ما ز کاف و نون پیدا شد

شماره ۲۹: حرفی ز میان کاف و نون پیدا شد

شماره ۳۰: از عین علی عین همه پیدا شد

شماره ۳۱: حرفی است حقیقتی که ذاتش خوانند

شماره ۳۲: ای ذات تو سر دفتر اسرار وجود

شماره ۳۳: ای عشق تو سر دفتر اسرار وجود

شماره ۳۴: ای عشق تو کرده کشف اسرار وجود

شماره ۳۵: از خاک و ز آب آدم و بود و وجود

شماره ۳۶ - بالبداهه هنگام زردی چهره‌اش بر اثر کندن پوست وی: آن دم که اجل برابر مرد شود

شماره ۳۷: تا باب دلم به نقطه بی بگشود

شماره ۳۸: رفتم به کنشت گبر و ترسا و یهود

شماره ۳۹: (تا) آتش فقر بر تو داغی ننهد

شماره ۴۰: گر حرف به تو جمال خود بنماید

شماره ۴۱: ای خلق جهان به جملگی بشتابید

شماره ۴۲: ای فاتحه روی تو قرآن مجید

شماره ۴۳: آن سی و دو خط وجه آدم چو ندید

شماره ۴۴: خیاط ازل چو جامه جان ببرید

شماره ۴۵: بی درد دلی کسی به درمان نرسید

شماره ۴۶: این کاسه چو کوزه نبات است نگر

شماره ۴۷: استاد در این کاسه چو بنمود هنر

شماره ۴۸: خورشید سمای معرفت کرد ظهور

شماره ۴۹: نقاش ازل چو نقش بندی آغاز

شماره ۵۰: ای مانده تو بر کنار جویای وسط

شماره ۵۱: ذاتی که عبارت است از سی و دو حرف

شماره ۵۲: خواهی که بیابی از همه چیز وقوف

شماره ۵۳: ای روی تو هفت مصحف صانع پاک

شماره ۵۴: از خال و خط تو، ای بت بی خط و خال

شماره ۵۵: چون غنچه گل خنده زنانی، ای دل

شماره ۵۶: کی گشت مجرد از مجرد حاصل

شماره ۵۷: چون من ز صفت به ذات وصلت کردم

شماره ۵۸: من نور تو در جبه ازرق دیدم

شماره ۵۹: من مستی باده از سبو می بینم

شماره ۶۰: من ذکر تو از مرغ چمن می شنوم

شماره ۶۱: من بوی تو از گل و سمن می شنوم

شماره ۶۲: در قبضه فضل حق امانت بودیم

شماره ۶۳: هم مظهر علم لایزالی ماییم

شماره ۶۴: مفتاح در گنج معانی ماییم

شماره ۶۵: ای روی تو مصحف حیات دل و جان

شماره ۶۶: خورشید ازل بتافت از روزن تن

شماره ۶۷: بسیار بگردید و بگردد گردون

شماره ۶۸: ای ختم همه امام گردیده چو نون

شماره ۶۹: این کرسی چارپایه جسم ببین

شماره ۷۰: دلبر چو به تیغ دست می یازد بین

شماره ۷۱: ای آیت نور، پرتو غبغب تو

شماره ۷۲: یاقوت لبا! لعل بدخشانی کو؟

شماره ۷۳: خواهی که به سرچشمه جان یابی راه

شماره ۷۴ - ستایش فضل‌الله نعیمی: بنمود جمال ذات از روی چو ماه

شماره ۷۵: ای روی تو کشف صورت حق کرده

شماره ۷۶: ای زلف تو حلقه بر رخ ماه زده

شماره ۷۷: ای روی تو گلبن گلستان همه

شماره ۷۸: ای آن که تو پیوسته خدا می طلبی

شماره ۷۹: در دار وجود گشت دیار علی

شماره ۸۰ - ستایش فضل‌الله نعیمی: خواهی که شراب اولیا نوش کنی

شماره ۸۱: واقف به خدا ز بی وقوفی نشوی

شماره ۸۲: تا عارف ذات لامکانی نشوی

شماره ۸۳: ای آن که تو تن را به سفالی ننهی

شماره ۸۴: آن حرف که آن اصل کتاب است تویی

شماره ۸۵: آن نقطه که مرکز جهان است تویی