لک الفضل لک الاحسان، لک الجود لک النعمة
لک الحمد لک الغفران، لک الشکر لک المنة
لک العدل لک السلطان، لک الحکم لک البرهان
لک القدیس یا سبحان، لک العطف لک النعمة
لک الخلق لک الامر لک الامن لک الاعطا
لک الملک لک الشأن لک العزة لک قدرة
لک التنزیه یا ظاهر! لک التعظیم یا طاهر!
لک التقدیر یا قادر! لک الحول لک القوة
لک العفو لک الحمد لک العرش لک الکرسی
لک الصدق لک الوعد لک القدر لک القدرة
لک الانعام یا منعم! لک التوفیق یا محسن!
لک التفضیل یا مفضل! لک الجاه لک الحشمة
لک التوحید یا واحد! لک التمجید یا ماجد!
لک التحمید یا حامد! لک العلم لک الحکمة
الهی کهیعص اغفرلی و ارحم
بفضل (باء) بسم الله یا ذوالفضل والرحمة
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن یادبودی از صفات و نعمتهای الهی است. در آن به ستایش و شکرگزاری خداوند پرداخته میشود و ویژگیهایی مانند فضل، احسان، عدل، حکمت، قدرت و رحمت او ذکر میشود. همچنین از خداوند درخواست مغفرت و رحمت شده و در انتها به نام بسم الله و صفات بزرگ او اشاره میشود. به طور کلی، متن به تحسین و یادآوری نعمتها و مقام ربوبیت میپردازد.
هوش مصنوعی: ای فضیلت، احسان از توست، بخشش از توست، نعمت از توست، ستایش از توست، عفو از توست، شکرگزاری از توست، و لطف و بخشش تو بر ماست.
هوش مصنوعی: ای عدالت، سلطنت از آن توست، حکم از آن توست، برهان از آن توست، ای راستی! رحمت و نعمت نیز از آن توست.
هوش مصنوعی: ای پدیدآورنده، همه چیز برای توست: فرمانداری برای توست، امنیت برای توست، بخشش برای توست، سلطنت برای توست، شأن و مقام برای توست، عزت برای توست و قدرت برای توست.
هوش مصنوعی: ای تو پاک و خالص! تو را بزرگ میشمارم ای طاهر! تو را ارجمند میدانم ای قادر! تنها تویی که قدرت و توان داری.
هوش مصنوعی: ای پروردگار، همه چیز از آن توست؛ تو بخشندهای و شایسته ستایش. تخت و سلطنت تو متعلق به توست، و همچنین قدرت و نصرت تو. وعدههای تو ثابت و راستاند و همه عظمت و توانایی از آن توست.
هوش مصنوعی: ای صاحب نعمتها! تو بودی که توفیق را به ما عطا کردی، ای نیکوکار! تو بودی که برتری و فضل را به ما ارزانی داشتی، ای برتر! تو هستی که آبرو و احترام را به ما بخشیدی.
هوش مصنوعی: ای یکتای توحید! تو را به بزرگداشت میستاییم، ای با عظمت! تو را به ستایش میخوانیم، ای ستایشگر! علم و حکمت از آن توست.
هوش مصنوعی: پروردگارا، ای کسی که به حق و فضل خود میبخشی و رحم میکنی، لطف و رحمت خود را شامل حال من کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سیه مستان غفلت را فلک هشیار می سازد
درشتان را به گردش آسیا هموار می سازد
مژگان زرد، خانه برانداز سینه است
الماس در خراش جگر بی قرینه است
مرا دوران اگر تا روز محشر می دهد محنت
به خود می نوشم و ماننده گل می کنم عشرت
در این گلزار نتوانم کشیدن از خسی منت
زبون کس نیم چون باد صبح از پرتو همت
طبیبان جملهام از چاره واماندندو من آخر
به دردی یافتم درمان دل دیوانهٔ خود را
اگر مرد راهی دردوست باز است
وگر قصه جویی حکایت دراز است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.