ماییم دل ز عالم بر زلف یار بسته
از دست پرنگارش دل در نگار بسته
سودای چشم مستش در جان و دل نشسته
در خاطر از خیالش فکر خمار بسته
باشد ز حسن و زلفش پای صبا گشاده
از مشک رو سیه شد راه تتار بسته
ای پرده ای ز سنبل بر یاسمن کشیده
وی برقعی ز ریحان بر لاله زار بسته
ای صورت خدایی، ظاهر در آب و خاکی
وی پیکر الهی بر باد و نار بسته
ای زلف بی قرارت بشکسته چون دل من
عهدی که با دل و جان آن بی قرار بسته
وقت صلوة و سجده، دارم حضور دل چون
نقش تو در دلم هست ای گلعذار بسته
ای خال عنبرینت بر «بی » نهاده نقطه
وز مشک سوده خطی بر گل غبار بسته
ای زلف جان شکارت در حلقه های سودا
جان و دل اسیران چندین هزار بسته
از گفتن انا الحق سر تا ابد نپیچد
آن سر که باشد ای جان در فوق دار بسته
زلف تو با نسیمی ای نور دیده تا کی
باشد به کین میان را چون روزگار بسته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و دلبستگی عمیق شاعر به معشوقش است. شاعر احساسات و تازگی‌های عشق را با تصاویری از زلف و زیبایی‌های معشوق توصیف می‌کند. او از تأثیر عمیق محبت و زیبایی محبوبش بر دل و جان خود می‌گوید و به نوعی احساس اسارت در این عشق را بیان می‌کند. شاعر از زلف و چهره معشوق همچون نمادهای الهی یاد می‌کند و به عواطف و تلاطم درونی خود اشاره می‌کند. در نهایت، او به راز و معنای زندگی و عشق اشاره دارد و از وابستگی عمیق خود به معشوق سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: ما دل را از دنیای خارج بر زلف محبوب قفل کرده‌ایم و دلِ ما به دست زیبایی او اسیر شده است.
هوش مصنوعی: چشم مست او در روح و دل من جا گرفته و یاد او در افکارم خواب خودش را بافته است.
هوش مصنوعی: باد صبحگاهی با زیبایی و موهای او سر و کار دارد. از عطری که از آن منشأ می‌گیرد، راه‌های دشمنان بسته می‌شود و در میان تاریکی و شگفتی، زیبارویی خود را نمایان می‌سازد.
هوش مصنوعی: ای پرده‌ای که به زیبایی، از سنبل بر یاسمن کشیده شده‌ای و مانند پوششی از ریحان بر گل‌های لاله نقش بسته‌ای.
هوش مصنوعی: ای زیبای خدایی که در آب و خاک ظاهر شده‌ای، وجود تو مانند پیکره‌ای الهی که در آتش و باد محصور است.
هوش مصنوعی: ای زلف بی‌قرارت که چون دل من دچار شکستگی شده است، یادآوری می‌کنم که عهدی با دل و جان من بسته‌ایم که آنها نیز در این بی‌قراری هستند.
هوش مصنوعی: در زمان نماز و سجده،心 من کاملاً حضور و توجه دارد، زیرا یاد تو مانند نقش و نگاری در دل من جا دارد ای خوش‌صورت.
هوش مصنوعی: ای خال خوش‌بو و زیبا بر پیشانی «بی» به عنوان نقطه‌ای نشسته و بر روی گل، خطی از مشک کشیده که بر اثر غبار بسته شده است.
هوش مصنوعی: ای زلفی که جان را به دام خود انداخته‌ای، در میان حلقه‌های افکاری که در آن گرفتار شده‌ام، جان و دل هزاران نفر را اسیر کرده‌ای.
هوش مصنوعی: اگر کسی با ایمان و راستین باشد و حقیقت را بشناسد، هرگز دچار تضاد و تردید نخواهد شد، حتی اگر در اوج مشکلات و چالش‌ها باشد.
هوش مصنوعی: زلف تو با نسیم، ای نور چشم من، تا کی باید در کینه و دشمنی باشد، در حالی که روزگار به این وضع ادامه دارد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بگشادی رو که رنگی بستست بر رخ تو
حسن آنچنانکه خود را گل بر بهار بسته
خسرو بقصد جانم آهنگ کرده ومن
امید در تو شیرین فرهاد وار بسته
من چون گدا که نانم از تست حاصل و تو
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.