چو تاریکی شب پدیدار شد
سپه را ز سر رزم و پیکار شد
فرو هشت در کوه چون پر زاغ
برافروخت کیوان ز کوکب چراغ
فرامرز آسوده با لشکرش
به کام دل خود از آن کشورش
وزآن سو گریزان شده هندوان
سوی رای رفتند جان ناتوان
بگفتند با نامور شهریار
که ما را بد آمد ازین روزگار
فرامرز آمد بر ما دمان
ابا نامداران و جنگ آوران
بکردیم رزمی نه بر آرزو
زما کشته شد لشکر جنگجو
همانا که مان بخت برگشته است
کزین گونه لشکر همه کشته است
چو بشنید رای فرومایه بخت
به تندی برآشفت و آمد ز تخت
یکی لشکری کرد آن نامدار
ز نام آوران پنج ره صد هزار
ابا پیل و کوس و همان ساز جنگ
همان نامداران با فر و هنگ
روان کرد لشکر گروها گروه
از آن کوه و هامون گرفته ستوه
طلایه فرستاده از پیشتر
سپه ده هزاری ز پرخاشخر
وزآن سو فرامرز مانند کوه
ز بس تاختن لشکر او ستوه
طلایه فرستاد بر سوی هند
مبادا که آن بدنژادان سند
بیارند در تیره شب تاختن
فتد در هژبران ز هر سو شکن
همه هر چه بایست کرد و بگفت
سوی خوابگه شد زمانی بخفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، به توصیف شب و پایان روز جنگ پرداخته شده است. سپاه در آرامش شب از نبرد و درگیری فارغ می‌شود. فرامرز، که فرماندهی را بر عهده دارد، با دوری از نبرد به استراحت می‌پردازد و به پیروزی‌های خود می‌اندیشد. هندوان به دلیل شکست و از دست دادن افرادشان، به نزد شهریار می‌روند و از وضعیت ناخوشایند خود شکایت می‌کنند. آنها از سرنوشت تلخ خود و کشتار لشکرشان سخن می‌گویند. فرامرز، با شنیدن این خبر و به خاطر بخت بد دشمنان، تصمیم می‌گیرد که نیرویی بزرگ به میدان جنگ اعزام کند تا مانع از حمله هندوان به لشکر خود شود. او با تدبیر، لشکری تشکیل می‌دهد و به آماده‌سازی برای نبرد ادامه می‌دهد. در نهایت، فرامرز بعد از تدابیر جنگی، به استراحت می‌پردازد.
هوش مصنوعی: وقتی شب به تاریکی می‌افتد، سپاهیان از جنگ و نبرد دست می‌کشند.
هوش مصنوعی: وقتی که پرنده‌ای مانند زاغ در دل کوه فرود می‌آید و چیزی را به آتش می‌کشد، آسمان با نور ستاره‌ای درخشان روشن می‌شود.
هوش مصنوعی: فرامرز با لشکرش به راحتی و با رضایت خاطر در آن کشور زندگی می‌کند.
هوش مصنوعی: هندوان از آن طرف گریخته‌اند و به سوی رای رفتند، در حالی که جان ناتوانی دارند.
هوش مصنوعی: آنها به پادشاه مشهور گفتند که زندگی در این زمان برای ما خوشایند نیست.
هوش مصنوعی: فرامرز به میان ما آمد و با خود نام آوران و دلاوران را همراه داشت.
هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده است که ما به میدان مبارزه رفتیم، نه برای رسیدن به آرزوها. در این نبرد، سپاهیان جنگجو جان باختند.
هوش مصنوعی: واقعاً ما از شانس بدی برخورداریم، چون در نتیجه این نوع سپاه (عدو) همه را کشته است.
هوش مصنوعی: زمانی که بخت ناامید و بی‌ارزش این سخن را شنید، به سرعت برانگیخته شد و از تخت خود پایین آمد.
هوش مصنوعی: شخصی معروف و سرشناس، گروهی بزرگ از افراد برجسته و نام‌آور تشکیل داد که تعداد آنها به چند صد هزار نفر می‌رسید.
هوش مصنوعی: با فیل و طبل و سازهای نبرد، همان دلاوران با شکوه و زیبایی ظاهر می‌شوند.
هوش مصنوعی: لشکر دشمن با دسته‌ها و گروه‌های زیادی از کوه و دشت به سوی ما آمدند و به شدت خسته و دچار ناامیدی شده‌اند.
هوش مصنوعی: فرستاده‌ای از سپاه برای خبر رسانی به جلو خط مقدم آمده است، او حاوی پیامی از یک لشکر بزرگ و شاید خشمگین است.
هوش مصنوعی: فرامرز، به مانند کوهی، از شدت نبرد و حملات لشکر دشمن زخم‌خورده و خسته شده است.
هوش مصنوعی: سربازان را به سمت هندوستان فرستاد، تا مبادا که آن نژادهای بد ذات به چیزی برسند.
هوش مصنوعی: در شب تاریک، دشمنان به سوی ما هجوم می‌آورند و در هر سو، نشانه‌های شکست و آسیب دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: همه کارهایی که باید انجام می‌شد، انجام شد و هر چیزی که لازم بود گفته شد. سپس به سمت خوابگاه رفتند و مدتی خوابشان برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.