|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به داستانی اشاره دارد که در آن شخصی زیرک زردآلوئی را در کوچه می‌یابد. وقتی مزه ترش و ناخوش آن را می‌چشد و مغز تلخش را احساس می‌کند، به این فکر می‌افتد که آنچه در دل اوست بر چهره‌اش نمایان می‌شود. به‌نوعی، شاعر به ارتباط بین درون و برون انسان‌ها اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: شاید تاکنون نشنیده باشی که یکی بسیار زیرک و هوشمند، در مکانی به عنوان مثال یک باغ، زردآلوهای رسیده‌ای را دیده است.
هوش مصنوعی: وقتی که مزه تلخ و ناخوش او را پیدا کرد، باز هم به سمت او رفت.
هوش مصنوعی: او گفت: "هر چیزی که در دل تو وجود دارد، به رنگ خودت در چهره‌ات ظاهر می‌شود."
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.