|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره فرا رسیدن بهار و شادی‌های آن است. شاعر از ساقی می‌خواهد تا شراب خوشگوار بیاورد و از یاد لبان معشوق سخن می‌گوید. او تأکید می‌کند که در این فصل زیبا نباید لحظه‌ای بدون می‌گساری سپری شود و عاشقان باید از باده بهره‌مند شوند تا از شادی بهار لذت ببرند. همچنین اشاره‌ای به زیبایی لاله‌ها و شایستگی زمان برای درو کردن لذت‌ها دارد.
هوش مصنوعی: بهار با نفس تازۀ خود آمده است، ای ساقی، خوش‌کاری و شادی را بیاور.
هوش مصنوعی: به یاد لبان حیات‌بخش او، در دهانم مزه‌ی خوش شراب را حس می‌کنم.
هوش مصنوعی: در روزهای بهاری، لحظه‌ای بدون شراب و زنگی خوش نگذران. ای ساقی، باید همیشه به یاد لذت‌های زندگی باشیم.
هوش مصنوعی: در فصل بهار، عشق و محبت برای عاشقان به قدری تاثیرگذار است که نوشیدن باده در این دوران لازم و ضروری است. ساقی، نباید عاشقان را از نوشیدن محروم کند.
هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی دشت و لاله‌های سرخ اشاره شده است و به ساقی گفته می‌شود که در این زمان مناسب، به آغوشت کشید و از فرصت بهره‌برداری کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.