|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به بیان عشق و رابطه عمیق خود با معشوق می‌پردازد. او تأکید می‌کند که در عشق، هیچ چیز تغییر نکرده است - همان یار، همان دل، همان آب و خاک و گل. همچنین وی اشاره می‌کند که همه انسان‌ها، اعم از مؤمن و کافر، به سوی حقیقت رهنمون می‌شوند و این عشق است که موجب خونریزی و غم در دل او شده است. در نهایت، نتیجه‌گیری می‌کند که از این عشق، تنها سوز و اشک به دست آورده و به آمیختگی صورت و دل اشاره می‌کند که نشان‌دهنده‌ی عمق این رابطه است.
هوش مصنوعی: دوست همان است، پیمان همان است، دل همان است، آب همان است، خاک همان است، گل همان است.
هوش مصنوعی: مؤمن و کافر هر دو به سوی حق راه می‌یابند، اما زاهد گمراه به سوی باطل می‌رود.
هوش مصنوعی: عشق تو باعث کشته شدن من در دو جهان شده است و نگاهی که به من کردی، همان قاتل من است.
هوش مصنوعی: از عشق تو، نتیجه‌ام فقط درد و رنج است و تنها به خاطر عشق تو به این حالت دچار شدم.
هوش مصنوعی: ناصر از ترکیب ظاهر و باطن فراتر رفت، زیرا حقیقت واقعی همان پیوند دل و چهره است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.